Geruststelling

Vlak voordat we op vakantie gaan zal ik iedereen die zo met ons meeleefde geruststellen met de laatste fotoos. Nee, we leven niet meer in een flat van verhuisdozen. Nee onze inductiekookplaat doet het nog steeds niet, maar we hebben zeker geen honger geleden. Nee, we zijn nog niet klaar. Maar we gaan nu lekker op vakantie!

Zie hier overzichtsfotos van het huis. Overal ziet u nog een combinatie van mooi en klaar met restjes verbouwen en verhuizen. Een prachtig lege woonkamer met een tafel van verhuisdozen. Een fijn balkon vol met resten planken en hout. En Jan Wouter, altijd en eeuwig aan het doorzetten, uitpakken, verder werken. Onvermoeibaar zou je zeggen, maar ook hij is moe.
Douce France, on y va!

Hot Spot

We willen nog steeds een gele koelkast. Die laat even op zich wachten. Wat we al wel hebben is een gele muursticker. Je moet er van houden, dat beseffen we heus wel. Maar wij houden er dus van. Je wordt instant vrolijk van deze kleur! En daar kunnen we af en toe wel een instant portie van gebruiken.

62 down, nog 17 to go

Na alle doem berichten nu ook een goed bericht. Deze anderhalve meter hoge stapel lege dozen is al uitgepakt. De kat vindt het wel prima zo.

De beauty werd een beast.

Er was eens een openhaard. De openhaard was door het stucen prachtig geworden. De openhaard was de prachtigste van het land. De aannemer kwam de plinten aanbrengen. Dat deed hij ook om de openhaard. Maar dat was niet de bedoeling.
De jonge jager trok met vaart de plint er af en toen...bleken er nieuwe gaten in onze openhaard te zitten. Gaten die wij nog niet kenden. Gaten waarmee wij niet blij waren. Tja...

Een van de stopcontacten had nog geen stroom. De aannemer en de electricien konden niet toveren en hadden het heel creatief opgelost door het stopcontact rechts van de openhaard te verbinden met het stop contact links van de openhaard. Via de openhaard dus.

Leefden zij nog lang en gelukkig? We weten het nog niet. De aannemer die de gaten moet komen maken is nog verdwaald in het bos.

Wordt vervolgd.

We snappen dat iedereen wil komen kijken...

En wij willen ook graag dat iedereen komt kijken....maar toch is het nog niet zover dat wij ons "paleisje" kunnen showen. Het is nu namelijk meer een ontplofte caravan dan een paleis. Ergens diep, diep onder alle rotzooi ligt een prachtig huis te wachten, klaar om onthuld te worden.

Nog maar 33 verhuisdozen te gaan....en geen kastruimte meer....

We zijn weer thuis!

Vraag niet hoe. Vraag ook niet wat, wanneer of waar, maar we zijn weer thuis!
Vorige week vrijdag zijn we weer in dit huis gaan wonen. Het lijkt meer op kamperen....

Nu vinden we kamperen heel leuk, dus je hoort me niet (al te hard) klagen. Maar om een voorbeeld te geven; we hebben nog geen koelkast....en dat met deze hitte! De AH is onze koelkast, we halen dagelijks boodschappen. Maar we willen nu eenmaal die ene, absoluut geweldige, gele smeg koelkast en die moet nog geleverd worden....

Verder doet de inductie kookplaat het nog niet. Gekocht via internet, een showroommodel. Eigen schuld dikke bult denk ik een beetje. Hadden we maar niet zo zunig moeten zijn en een koopje willen scoren. Gelukkig zit er twee jaar garantie op, dus er komt een monteur langs. Maar de magnetron maaltijden raak je snel zat.

Wat dan weer wel werkt is onze IKEA keuken, die we helemaal zelf in elkaar hebben gezet. Steeds opnieuw kleine uitvindingen doen over een schroefje naar voren of een glijstang andersom geeft een soort voldoening. Maar het keukenblad voor 200 piek in plaats van 2000 piek scheelt een hoop in het budget. En dat geeft ook een soort voldoening.

Zie hier de nieuwe keuken. Hij is niet echt blauw, dat is de beschermende folie die er nog vanaf moet.De houtkleur blijft ook al niet, inmiddels staat hij in de witte grondverf. Wat heb je dan eigenlijk aan deze foto? Geen idee.