woensdag 15 september 2010

De gele koelkast



At last...

voor en na

zaterdag 31 juli 2010

Geruststelling

Vlak voordat we op vakantie gaan zal ik iedereen die zo met ons meeleefde geruststellen met de laatste fotoos. Nee, we leven niet meer in een flat van verhuisdozen. Nee onze inductiekookplaat doet het nog steeds niet, maar we hebben zeker geen honger geleden. Nee, we zijn nog niet klaar. Maar we gaan nu lekker op vakantie!

Zie hier overzichtsfotos van het huis. Overal ziet u nog een combinatie van mooi en klaar met restjes verbouwen en verhuizen. Een prachtig lege woonkamer met een tafel van verhuisdozen. Een fijn balkon vol met resten planken en hout. En Jan Wouter, altijd en eeuwig aan het doorzetten, uitpakken, verder werken. Onvermoeibaar zou je zeggen, maar ook hij is moe.
Douce France, on y va!

dinsdag 13 juli 2010

Hot Spot

We willen nog steeds een gele koelkast. Die laat even op zich wachten. Wat we al wel hebben is een gele muursticker. Je moet er van houden, dat beseffen we heus wel. Maar wij houden er dus van. Je wordt instant vrolijk van deze kleur! En daar kunnen we af en toe wel een instant portie van gebruiken.

62 down, nog 17 to go

Na alle doem berichten nu ook een goed bericht. Deze anderhalve meter hoge stapel lege dozen is al uitgepakt. De kat vindt het wel prima zo.

De beauty werd een beast.

Er was eens een openhaard. De openhaard was door het stucen prachtig geworden. De openhaard was de prachtigste van het land. De aannemer kwam de plinten aanbrengen. Dat deed hij ook om de openhaard. Maar dat was niet de bedoeling.
De jonge jager trok met vaart de plint er af en toen...bleken er nieuwe gaten in onze openhaard te zitten. Gaten die wij nog niet kenden. Gaten waarmee wij niet blij waren. Tja...

Een van de stopcontacten had nog geen stroom. De aannemer en de electricien konden niet toveren en hadden het heel creatief opgelost door het stopcontact rechts van de openhaard te verbinden met het stop contact links van de openhaard. Via de openhaard dus.

Leefden zij nog lang en gelukkig? We weten het nog niet. De aannemer die de gaten moet komen maken is nog verdwaald in het bos.

Wordt vervolgd.

zaterdag 10 juli 2010

We snappen dat iedereen wil komen kijken...

En wij willen ook graag dat iedereen komt kijken....maar toch is het nog niet zover dat wij ons "paleisje" kunnen showen. Het is nu namelijk meer een ontplofte caravan dan een paleis. Ergens diep, diep onder alle rotzooi ligt een prachtig huis te wachten, klaar om onthuld te worden.

Nog maar 33 verhuisdozen te gaan....en geen kastruimte meer....

We zijn weer thuis!

Vraag niet hoe. Vraag ook niet wat, wanneer of waar, maar we zijn weer thuis!
Vorige week vrijdag zijn we weer in dit huis gaan wonen. Het lijkt meer op kamperen....

Nu vinden we kamperen heel leuk, dus je hoort me niet (al te hard) klagen. Maar om een voorbeeld te geven; we hebben nog geen koelkast....en dat met deze hitte! De AH is onze koelkast, we halen dagelijks boodschappen. Maar we willen nu eenmaal die ene, absoluut geweldige, gele smeg koelkast en die moet nog geleverd worden....

Verder doet de inductie kookplaat het nog niet. Gekocht via internet, een showroommodel. Eigen schuld dikke bult denk ik een beetje. Hadden we maar niet zo zunig moeten zijn en een koopje willen scoren. Gelukkig zit er twee jaar garantie op, dus er komt een monteur langs. Maar de magnetron maaltijden raak je snel zat.

Wat dan weer wel werkt is onze IKEA keuken, die we helemaal zelf in elkaar hebben gezet. Steeds opnieuw kleine uitvindingen doen over een schroefje naar voren of een glijstang andersom geeft een soort voldoening. Maar het keukenblad voor 200 piek in plaats van 2000 piek scheelt een hoop in het budget. En dat geeft ook een soort voldoening.

Zie hier de nieuwe keuken. Hij is niet echt blauw, dat is de beschermende folie die er nog vanaf moet.De houtkleur blijft ook al niet, inmiddels staat hij in de witte grondverf. Wat heb je dan eigenlijk aan deze foto? Geen idee.

maandag 28 juni 2010

Na "toegankelijk" en "zorgvuldig" hebben we nu "moedeloos"





Zaterdagochtend vroeg ruzie gemaakt met de vloeren man. We hadden een dringend verschil van mening over de gemaakte afspraken. Niet dat het heeeeeel erg veel impact heeft, het gaat namelijk over de vloer onder de keuken. Maar toch, voor de gevoelsbeleving van de vrouw die deze hele verbouwing in gang geschopt heeft vanwege geluidsisolatie is dat stukje vloer net zo belangrijk als alle andere stukjes vloer.
Vond de vloerenman onzin. Nog nooit van gehoord. Nog nooit zo gedaan. En nog nooit zo gezien. "jammer dat het zo moet aflopen" was zijn commentaar toen hij de deur achter zich dichttrok.

Vanochtend werd de spanning regelrechte stress toen ik de verhuizer belde. We stonden voor vandaag op de rol rond 14 uur. Ik had dus de middag vrij genomen. Maar omdat de wasmachine op het andere adres opgehaald en verhuisd zou worden belde ik even voor de zekerheid even over hoe laat ik waar moest zijn. Was het de bedoeling dat ik om 10 uur al thuis was voor de verhuizing!

Ik snap heel goed waarom, ik wil zelf ook voetbal kijken, maar het was maar goed dat ik al om 07.00 uur op mijn werk was, anders had ik mijn bureau aan kunnen tikken en weer omdraaien.

Maar goed, ze zijn weg, in twee uurtjes was het weer gepiept. En nu.....word ik een beetje moedeloos als ik om me heen kijk. Wat hebben wij veel troep!

zaterdag 26 juni 2010

Laatste loden

Of zoals ik laatst iemand zag schrijven 'de laatste lootjes'...

Tijd voor 'de man aan het roer' om eens te bloggen.

Zaterdagochtend, we maken samen de balans op van de afgelopen weken. De vloer zit erin, alles is geverfd en de water- en electriciteitverbindingen zijn aangelegd. Je weet nu gewoonweg niet meer hoe het er 3 maanden geleden uit zag. Wat went dat snel.

Hoewel de totale verbouwingsperiode gedetailleerd gepland was, zien we met nog 1 week voor de overhuisdatum (vrijdag 2 juli) te gaan, dat er nog het nodige moet gebeuren. De shortlist bestaat uit: plinten verven, verhuisdozen uitpakken, kasten en bedden in elkaar sleutelen en plaatsen, deuren inkorten, keukenwerkblad maken en gootsteenopening inzagen, electriciteit, water en afwatering aansluiten, En, hoe tricky, in de juiste volgorde. Lekker puzzelen vandaag en morgen dus.

Inmiddels zijn we grote fan van markplaats.nl geworden: vandaag reizen we af richting Almelo voor wat wordt genoemd: de meest stille vaatwasser die er is. En bij de onderbuurman van de snackbar moeten we de geleverde afzuiginstallatie ophalen.

Na 2 juli zullen we ook moeten gaan werken aan alle zaken die op de longlist staan. We zijn blij dat we dit hebben opgeschreven want het zijn veelal verbeteringen die er nooit meer van komen. Wat te denken van die oude lelijke deuren waar we 10 jaar naar hebben gekeken!

Hoe dan ook: de laatste loodjes wegen zwaar, maar het resultaat is ernaar!

Alle mensen die hebben bijgedragen aan dit resultaat willen we heel hartelijk bedanken want dit was zonder jullie fysieke maar ook moral support niet zo vloeiend verlopen.

En Nien, jij bent weer fantastisch!! Dikke kus

vrijdag 25 juni 2010

Ze voelen zich hier thuis


Tja, twee luie stoelen. Chocopasta, filmpje op de televisie. De jongens vinden het hier heel prima. Ze zijn helemaal gewend, net nu we weer bijna terugverhuizen. Auke staat overigens te juichen bij het idee dat we bijna teruggaan. Rafael moet het nog even aanzien. "we gaan niet naar het nieuwe huis he?" vraagt ie dan. En dan bedoelt ie dus ons oude verbouwde huis.

Opluchting

De vloer wordt gelegd. JW maakte gisteravond fotoos en oooh wat vond ik die donker. Lelijk misschien zelfs. Duur grapje als je een lelijke vloer koopt voor duizenden euro´s. Maar vanochtend ben ik zelf langs geweest, om de katten even eten te geven. Wat een opluchting. Gelukkig vind ik de vloer in het echt wel mooi, en er komt nog een laag witte olie overheen, dus nog een tikje lichter. De zucht van opluchting is drie straten verder te horen....


zaterdag 19 juni 2010

Meer blauw op straat

Gisteren de eerste en hopelijk laatste verbouwings-tranen. Om iets heel onbenulligs; een bekeuring.

We stonden te verven en ineens zag ik dat het al vijf over half zes was. De creche! Ik racete naar buiten om Rafael op tijd op te halen. Vergat dat ik de sleutel van de bovenbuurvrouw nog in mijn zak had. Belde vanuit de auto snel naar JW en Auke dat ze even op me moesten wachten, zodat we alle deuren konden afsluiten. Ik stond toch voor een stoplicht, kon wel even tussendoor.

Motoragent.
Zo'n hele rustige, grijze, wijze man in een fluoriserend geel pak. Bijzondere tegenstelling overigens. Bon voor het bellen. Die hij ook nog eens rustig, op zijn gemak, weloverwogen, zonder haast, tot in detail ging uitschrijven. "wat is uw adres mevrouw Bakker?".

Thuis Rafael de trap op gejaagd. Zelf met vier tassen er achteraan gestruikeld. JW al thuis dus telefoontje ook nog eens he-le-maal voor niets. Stik-chagrijnig. GVD, ren ik me een slag in de rondte, probeer ik aan alles te denken en voor iedereen te zorgen. En wat krijg ik? een boete die waarschijnlijk torenhoog is.

Nou en toen liep er ineens zout water uit mijn ogen.

vrijdag 18 juni 2010

Wat een troep











En zo wordt de troep afgevoerd.

Oh ja, de vloer is ook alvast neergelegd.

Denk niet dat we voorlopen op schema, de vloer komt een paar dagen "wennen". Wij ook trouwens! Als je hem weer ziet denk je echt "heb ik dat uitgekozen?". Het gaat namelijk om de donkere stukjes die u op de foto ziet. De lichte latten zijn onderkanten.
Op hoop van zegen dan maar. We kunnen hem niet meer ruilen.


Rucola, chocola, lei, toegankelijk, zorgvuldig, soft pistache, mud.

Zomaar een opsomming van enkele namen van door ons overwogen kamer kleuren.

Aanschouw hier: Toegankelijk. Ja, Jan Wouter ook, maar ik bedoel nu de kleur op de muur erachter. Ik vind het bijna goud en ben echt weg van deze kleur. Dan weet u dat vast als u op bezoek komt: niet afkraken, dan zijn de bewoners beledigd.

Verder in deze serie: Rucola in de kinderkamer. Het zat eerst op een andere muur maar was wel wat heftig bij het binnenkomen. Nu op deze muur valt dat mee. Ander nadelig effect is dat de hele kamer een groenige weerschijn krijgt, alsof de bewoners van de kamer ziek zijn....We overwegen nog steeds chocoladebruin, maar worden ook wel ietwat moe van het steeds overschilderen.













Er is geen prijs gevallen op de kleur Lei. Mooi in theorie, lelijk op onze eigen muur. Soft Pistache viel ook af omdat het alleen via de verf-speciaal zaak te verkrijgen was. Dat was Nienke te veel gedoe in deze toch al gedoe-tijden.

woensdag 16 juni 2010

Een kloddertje roze hier...een kloddertje roze daar...

We realiseren ons dat we al een tijd niets op de blog hebben gezet. Druk druk druk. Tot laat in de avond zijn we aan het schilderen. Vaak is dat overigens Jan Wouter, de man van staal. Maar gisteravond kon ik ook nog een paar uurtjes verder omdat mijn ouders vroeg waren gekomen. Terwijl oma de monsters in bed houdt, maken wij de muren wit.

Ik had vergeten dat verven zo veel werk is. Of eigenlijk is het verven niet het werk, maar het schuren, schoonmaken, afnemen met ammoniak, opzetten van de randjes, en het kopen van verf (3 keer in 3 winkels) dat is veel werk...

We moeten nog even verder, vandaar dat ik dit blog om 7 uur 's ochtends schrijf. Om 8 uur moeten we in het huis zijn om de vloeren man te ontvangen die de boel komt inspecteren.

Nog maar twee weken....we moeten opschieten.

dinsdag 8 juni 2010

Ieder zijn natje en zijn droogje











De gele machine zuigt vocht uit de muren en verzamelt dit in een bak om leeg gegooid te kunnen worden. Jammer als de bak overloopt en het vocht dan op de vloer terecht komt....
Verder op de vloer: redupanel. Die donker groene platen. Het isolatie materiaal waar het allemaal om begonnen is. Laatste fase in de verbouwing, joepie!

maandag 7 juni 2010

Architraaf, Neutje, Loopslot, Open-Dicht slot en Dag-Nacht slot. Ral 9010 of Ral 9001, Lewisplaat, afschot, tengels, redupanel.

jajajajaja....en nu jullie weer.

zondag 6 juni 2010

Nog een week (en dan nog drie)

Nog een week voor de aannemer. Geplande opleveringsdatum is vrijdag 11 juni....dat wordt nog een klein beetje spannend. We maken een lijst van grote en kleine dingen die nog moeten gebeuren en die lijst is toch niet op een hand te tellen.
Met stip op 1: de Afvoer. Gelukkig hebben de nieuwe onderburen gewikt en gewogen en geslikt en gespogen: het mag. Wat een opluchting! Maandag gaan ze de afvoer maken volgens het nieuwe traject. Nu de afvoer anders gaat lopen kan de badkamer ook weer dichtgemaakt worden.
Daarna nog op 2: elektriciteit. Drie spotjes in de hal, een buiten-stopcontact op het balkon voor blije kerstverlichting en vieze frituurpan, en ook niet mis een hele nieuwe meterkast.
Op 3 nog wat kleinigheidjes in de afrondende fase; wat deuren, welke vorm krijgen de stopcontacten, eventueel nog een thermostaatkraan in de douche.
Genoeg te doen.

Gelukkig zal de totale planning niet echt uitlopen omdat het stukwerk helemaal af is. Dat kan nog een week drogen, eventueel met een warmte kanon, en dan kunnen we volgende week beginnen met schilderen. Voor de kamer van de jongens heb ik een kleur uitgezocht die "rucola" heet. Groen dus. Nu eens kijken of ze ook rucola gaan ETEN.

Maar goed, bottom line van dit stuk. De aannemer krijgt nog een week, dan wij een week schilderen, dan een week de vloer erin en dan nog een paar losse terug-verhuis dagen....vrijdag 2 juli zitten we weer in de Wethouder Frankeweg. We geloven nog steeds dat we de planning gaan halen.

dinsdag 1 juni 2010

Deeply dippy

Nou dames en heren, het is zover. Het kon niet uitblijven. Iedereen heeft er last van, dus waarom wij niet. Maar hij is gearriveerd; de Verbouwings-Dip. Symptomen: moe, moe, hoofdpijn, stijve schouders, snel geërgerd, geen zin meer, totaal geen oog meer voor de omgeving en had ik al gezegd moe?.

Een goede vriendin van mij stuurde een hartelijk kaartje, een hart onder de riem. En dat terwijl zij zelf net een dag geleden jarig is geweest en ik er slechts een mager sms'je uit kan persen. "Gefeliciteerd, liefs Nienke" 24 letters.

Vandaag voor het eerst geen fut om te koken en dus maar naar onze trouwe buurman de snackbar gerend voor wat lekkers. Enthousiast zegt hij "nou dat is maar net goed gegaan he, met die afvoer". Waarop ik gedeprimeerd mompel dat van de afvoer het einde nog niet in zicht is.

En dat is maar al te waar. Als we de opties op een rijtje zetten dan zie ik alleen maar problemen. Overal zitten balken, elektriciteitsleidingen, kasten en andere huizen van onder- of bovenburen in de weg.
De mooiste oplossing zou zijn als onze nieuwe onderburen zouden bellen (ze zijn sinds vandaag eigenaar van het huis) en ons vertellen dat ze de badkamer gaan verbouwen. In dat geval zouden we van onderaf kunnen werken en hebben we veel meer zicht op wat we doen.
Morgen maar even een kaartje in de bus gooien met "welkom" en ons telefoonnummer. Voor vanavond een warm bad en vroeg naar bed. Welterusten.

maandag 31 mei 2010

BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB




Het heeft niets met verBouwen te maken, maar wat zijn we trots!!

Kop in het zand...letterlijk

Even een weekend de kop in het zand steken. Maar dan letterlijk. Hoewel het slecht weer was hebben de mannen het heerlijk gehad op het strand bij Bakkum. We mochten de tent van de bovenburen een nachtje lenen/uitproberen. Rafael wilde vandaag meteen weer "kampieren".

Afvoer blijft een punt van zorg











Het wordt moeilijk met die afvoer. Er zijn drie opties en alledrie vinden we ze niet heel erg aantrekkelijk. Het leven lijkt simpel: links, rechts of rechtdoor....maar wat als er achter iedere bocht in de grijze buis weer een nieuwe moeilijkheid opduikt? Wordt vervolgd.
In de tussentijd gaat er ook veel wel goed. De openhaard bijvoorbeeld is echt heel erg mooi geworden.

vrijdag 28 mei 2010

Broertjes



Even een sfeerimpressie uit het appartement dat we nu bewonen. Let vooral op de luipaardvlekken die de verwarming sieren...

Wil de echte afvoerbuis opstaan?

Donderdagochtend 8.30 uur: We wippen nog even op de W.F.Weg binnen en praten met de zoon van de aannemer. We hebben het over onze grote zorg in deze hele verbouwing: De Afvoer. Inderdaad met hoofdletters, want de loodgieter vindt een buis van 70 mm nodig als wij een afwasmachine willen. "Komt goed, gaan we vandaag voor zorgen, de loodgieter moet gewoon doen wat hij heeft beloofd, we zullen er op letten" is zijn commentaar.

Donderdagochtend 10 uur: Vader Aannemer aan de telefoon. Probleempje, het kan toch niet zoals gedacht door de vloer van de badkamer (die daar speciaal voor afgebroken is). Het moet door een wand naar de andere kant. Overigens was dat onze eerste oplossing die ooit verworpen was.

Donderdagochtend 10.10 uur: ik bel met onze zeer flexibele bovenburen. Die geven zonder nadenken toestemming om in het trappenhuis te rommelen met leidingen en wanden. Het komt wel goed denken we met zijn allen.

Donderdagochtend 10.30 uur: we moeten nu beslissen want de loodgieter gaat een weekendje weg en gaat anders dinsdagochtend pas weer verder met de afvoer.

Donderdagavond 18 uur: ik zie niet wat er nou veranderd is als ik kom kijken, zijn ze nu wel of niet met die afvoer bezig?

Vrijdagochtend 8.30 uur: JW gaat langs op de W.F.Weg en wordt wederom verzekerd dat Vandaag Toch Echt De Afvoer Zal Worden Gemaakt. Hoopvol dat er toch niet te veel vertraging of tegenslag zal ontstaan gaan we ieder aan de slag.

Vrijdagavond 20 uur: er steekt een Buis uit mijn trap! Onze trap trouwens, nog veel erger, want hier hebben onze bovenburen ook last van!
Dit kan toch niet de bedoeling zijn? Dat ding zou toch in een wand worden weggewerkt? Welke wand dan?

Er is vast een wet voor, een vervolg op de Wet van Murphy. Die houdt in "alles wat mis kan gaan gaat mis". Maar dan een subtiele aanpassing die opgaat voor verbouwingen. "Dat wat je vantevoren als probleem ziet aankomen gaat in-der-daad voor problemen zorgen".

woensdag 26 mei 2010

Wie heeft er zo'n mooie rookmelder?













Geef toe, hier zijn jullie allemaal jaloers op. En wat voelen wij ons veilig!

Electrrrrrrrrrrrrrrriciteit













Een heel nieuw metro netwerk strekt zich uit door onze muren. Gefreesde leidingen van links naar rechts en van boven naar beneden.

Er zitten drie kleuren purr in ons huis











Roze, groen en wit. De kleuren van Doe Maar! Hoe verzin je het! Of zou het nog echt een verschillende samenstelling hebben?

De vloer die wordt hoe langer hoe mooier













Hier hoef ik toch geen woord aan toe te voegen? Dit spreekt voor zichzelf.

woensdag 19 mei 2010



Verkeerde deur Raaf. Vindtie grappig!

Zooooo bijzonder

Dat is altijd zo'n leuke verrassing bij een verbouwing. Als je alles wegbreekt komt er vast wel ergens een ludiek behangetje te voorschijn. Nou inderdaad. In de keuken, achter de gipsplaat vinden we toch zeker 3 centimeter ouderwets behang. Heerlijk, ons appartement is heeeeeeeel bijzonder. En authentiek.

Den Handen uit den Mouwen

Wat hebben ze gedaan? Ze hebben het portaal af gemaakt, met stenen gemetseld. Er is een begin gemaakt met een deur van de garderobekast rechts, het aanhelen van het plafond in de woonkamer, plafonds in de slaapkamer en het halletje uitgetengeld, nieuwe leidingen voor de nieuwe radiatoren.


zaterdag 15 mei 2010

Het zou verboden moeten worden

Die feestdagen. Voor ons wel lekker om uit te rusten, maar we vinden het maar niets dat de bouwvakkers niet aan ons huis bezig zijn. Het ligt stil en dat bevalt helemaal niet goed. Vooruit met die geit!

Maandagmorgen 9 uur bouwvergadering....dan starten we weer volop.

donderdag 13 mei 2010