Een kloddertje roze hier...een kloddertje roze daar...

We realiseren ons dat we al een tijd niets op de blog hebben gezet. Druk druk druk. Tot laat in de avond zijn we aan het schilderen. Vaak is dat overigens Jan Wouter, de man van staal. Maar gisteravond kon ik ook nog een paar uurtjes verder omdat mijn ouders vroeg waren gekomen. Terwijl oma de monsters in bed houdt, maken wij de muren wit.

Ik had vergeten dat verven zo veel werk is. Of eigenlijk is het verven niet het werk, maar het schuren, schoonmaken, afnemen met ammoniak, opzetten van de randjes, en het kopen van verf (3 keer in 3 winkels) dat is veel werk...

We moeten nog even verder, vandaar dat ik dit blog om 7 uur 's ochtends schrijf. Om 8 uur moeten we in het huis zijn om de vloeren man te ontvangen die de boel komt inspecteren.

Nog maar twee weken....we moeten opschieten.